De Kloosterroute

Gisteren (donderdag) hadden we een rustdag. Eerst 's ochtends een bakkie koffie op het terras en genieten van het uitzicht en het mooie weer. Leo heeft brood gehaald bij het winkeltje aan de overkant van de straat dus we kunnen ontbijten . Als we klaar zijn pakken we onze spullen en gaan naar het zwembad waar we de hele dag alleen met ons vieren zijn. De temperatuur loopt op tot circa 33° C. Aan het eind van de middag gaat het even flink waaien maar 's avonds is het windstil. We hebben besloten om niet zelf te koken maar lekker bij Maria te eten. Even nog nagenieten op het terras bij de benedenburen en dan slapen. Morgen gaan we weer een wandeling maken.

Ons zwembad

Wanneer we de luiken van ons huisje openen zien we dat het bewolkt is. Dat is niet zo erg omdat we vandaag de Kloosterroute lopen. Het is geen lange wandeling qua afstand maar het is wel flink klimmen en dalen. Wel hebben we besloten om deze wandeling nu in tegengestelde richting te lopen dan de vorige keren. Het lijkt dan net of je er voor het eerst loopt.
Vanuit Archontiko Villages lopen we eerst een klein stukje richting Katastari en dan begint het klimmen. We komen weer langs een flink stuk grond dat omringd is door een hek maar er is nog steeds geen huis te zien. Dan voelen we een paar druppels maar zien in de verte dat de lucht al blauw begint te worden. Dus we hoeven niet bang te zijn voor een regenbui. Langzaam lopen we via het onverharde pad naar boven en bij iedere bocht hebben we een mooi uitzicht over het dal. We horen een belletje en zien in de verte geiten de helling af lopen. Overal horen we het zoemen van de bijen, zien vlinders en insecten en ruiken de geuren van de kruiden. Marlies heeft een potje mee genomen en dat wordt vandaag gevuld met takjes salie. Het lopen gaat ons gemakkelijk af en dat voelt goed aan.
Regelmatig stoppen we voor een slokje water want al is het nog niet zo warm, we zweten behoorlijk.
Dan komen we op het punt dat we naar beneden lopen. Het is goed uitkijken met al die losse stenen. Want voor je het weet glijd je uit over een losliggende steen. En dan plots midden op het pad loopt daar Stoffel de schildpad. Hij blijft even rustig zitten voor de foto en loopt daarna snel verder. Hij moet waarschijnlijk op tijd thuis zijn.
Voor ons hebben we een mooi uitzicht over de baai van Alykes, het blauwe water schittert in de zon. En dan tot onze grote verbazing is een klein stukje van het onverharde pad geasfalteerd. Waarom dat is dat is voor ons een groot vraagteken.
Het klooster is nu (vandaar de naam kloosterroute) goed zichtbaar. Ook blijkt dat het klooster (M. Ionnou Prodromou) een flinke opknapbeurt heeft gehad. Wanneer we op de doorgaande weg uitkomen nemen we nog even de weg naar het klooster toe. Zo kunnen we het ook van de andere kant bekijken. De deur is niet op slot en Marlies en ik wagen ons naar binnen om een foto te maken. We hebben alleen geen monnik gezien.
Nog een klein stukje lopen langs de doorgaande weg en we zijn weer aangekomen bij onze eindbestemming. We nemen bij ons huisje een schaaltje Griekse yoghurt met honing en gaan daarna voor de rest van de middag lekker bij het zwembad liggen.
Vanavond eten we met z'n vieren thuis, Griekse salade en kipnuggets. Dat zal lekker smaken.
Duur wandeling: 3 uur 15 min
Afstand: 8.3 km
Temperatuur: 27° C

De route met hoogteprofiel

Een prachtige poort maar geen huis

Een raam van de kerk St. Georges

Bloeiende tijm

Op weg naar boven achter ons het dal met Alykes

Marlies knipt wat kruiden en Leo kijkt toe

Een wolk geel, hypericum of te wel Hertshooi

Op onze weg naar beneden de baai van Alykes

Stoffel de schildpad poseert voor de foto

De achterkant van het klooster

De voorkant van het opgeknapte klooster

Een kleine blik op de binnenplaats van het klooster

Nog een gedeelte van het oude klooster

Een mooi doorkijkje

Wie o wie is de prooi????

Dit groeit gewoon naast een kleine olijfboom

Citroenen